Katecheza
Dla uczniów z upośledzeniem intelektualnym w stopniu umiarkowanym i znacznym
Temat: Przypowieść o Dobrym Pasterzu.
I. Cele lekcji:
Cele operacyjne - Uczeń zna Jezusa Chrystusa jako Dobrego Pasterza. - Uczeń wie, że Bóg jest pełen miłości, gotowy zawsze przebaczyć; troszczy się szczególnie o tych, którzy odeszli od wspólnoty z Kościołem i Bogiem. Cel rewalidacyjny - Uczeń potrafi ocenić swoje niewłaściwe zachowanie. - Uczeń jest gotowy przeprosić Boga za swoje niewłaściwe postępowanie i podjąć dobre uczynki jako wyraz powrotu i miłości do Boga.
Środki dydaktyczne - postać Dobrego Pasterza i owiec - Obraz: Jezus Dobry Pasterz - Pismo Św. J 10,11 - obrazki do kolorowania dla każdego dziecka- Jezus Dobry Pasterz - serce (dla każdego dziecka )
II. Część szczegółowa:
Modlitwa
Zainteresowanie tematem i celami lekcji
1. Wprowadzenie
- Kto z was potrafi powiedzieć kto to jest pasterz? Z kim przebywa przez cały dzień, co robi? Dzisiaj porozmawiamy właśnie o pasterzu. Dowiecie się, kogo nazywamy prawdziwym pasterzem, co powinniśmy zrobić kiedy zdarzy nam się odejść od pasterza.
2. Pogłębienie (Rozwinięcie tematu)
Pasterz to taki człowiek, który przez cały dzień obserwuje swoje stado. Zna wszystkie owieczki, nawet nazywa je po imieniu. Kiedy są głodne prowadzi je na zieloną trawę. Pasterz jest odważny, nosi laskę, broni swoje Owce przed złym wilkiem. Kocha swoje owce, one kochają swojego pasterza; słuchają go i idą za nim. - Jaki jest ten pasterz ( dobry ) dialog - Dlaczego nazywamy go dobrym ( kocha owce, troszczy się, pilnuje, broni przed wilkiem ). Pewnego dnia jedna z owieczek oddaliła się od całego stada, nikogo nie chciała słuchać. Odeszła od stada i pasterza. Po całym, pracowitym dniu pasterz prowadzi swoje owce do zagrody, liczy je i zauważa, że nie ma jednej owieczki! Zamyka swoje owce w zagrodzie, a sam idzie szukać owcy, która odeszła od stada. Pasterz wreszcie odnajduje zagubioną owcę, cieszy się, że nic złego jej się nie stało. Zanosi ją na swoich ramionach do domu, karmi ją i opatruje rany. Cieszy się, że ją odnalazł. (dialog z uczniami) - Co stało się z jedną owieczką? ( nie słuchała pasterza ) - Co robi pasterz? (poszukuje zagubionej owcy ) - Jaki jest pasterz dla owcy? (przebacza jej, poucza i przyprowadza do stada ) Teraz musimy zastanowić się KTO jest prawdziwym, dobrym pasterzem. Przeczytam wam fragment z Pisma Św., zastanówcie się kto powiedział te słowa:
J 10, 11 – „Ja jestem Dobrym Pasterzem. Dobry Pasterz daje życie swoje za owce”. - Kto jest prawdziwym, dobrym Pasterzem? Kto powiedział o sobie Ja jestem dobrym Pasterzem? ( Pan Jezus) - O kim Pan Jezus myśli mówiąc o owieczkach? ( o nas, wszystkich ludziach ) Pan Jezus jest Dobrym Pasterzem, który troszczy się o nas i bardzo nas kocha. Jednak czasami jesteśmy taką zagubioną owcą, która oddala się od swojego Pasterza. Kiedy nie modlimy się, bijemy z kolegami wtedy oddalamy się od Pana Jezusa. Jednak On zawsze nas kocha, nawet wtedy kiedy zrobimy coś złego, zawsze na nas czeka i chce, abyśmy wrócili do Niego. Za złe zachowanie musimy Pana Jezusa przeprosić i starać się czynić dobro. Zastanówmy się teraz co możemy czynić, aby pokazać Panu Jezusowi – Dobremu Pasterzowi, że Go kochamy i chcemy być zawsze przy Nim. Jakie zachowanie sprawi Panu Jezusowi radość? Postanowienia: (wypowiedzi dzieci)
Przeproszę za zło Modlitwa Dobre uczynki Kulturalne słowa
Podsumowanie
Poznaliśmy dzisiaj piękną opowieść o Dobrym Pasterzu i Jego owcach. Tym pasterzem jest Pan Jezus, który troszczy się o nas, jak pasterz o swoje owce. Kiedy zło oddzieli nas od Jezusa, On zawsze nas kocha i czeka na nasz powrót.
3. Zapis do zeszytu (samodzielna praca ucznia) (odwzorowują i/lub przepisują zdania)
Pokolorowanie obrazka Jezus Dobry Pasterz Wklejenie serca - wyraz tego, że Bóg nas kocha. Pan Jezus Jest dobry. Za zło przepraszam Boga. Czynię dobrze.
4. Modlitwa
Zabawa „Zagubiona owieczka” na melodię- „Mam chusteczkę haftowaną”. zw.1 (2 dzieci tworza mostek- rece uniesione inni przechodza pod nimi) Szły owieczki, szły do domu bo noc nadchodziła. Wszystkie idą, idą grzecznie jedna się zgubiła. zw.2 (mostek zamyka sie z 1 dzieckiem, pozostałe tworza koło) Chodźmy razem, chodźmy razem wszyscy jej poszukać bo ją Pan Bóg, bo ją Pan Bóg bardzo mocno kocha. zw.3 (dzieci z kręgu zabierają 3 dzieci z "mostka" tworzac krąg) Już jest z nami, już jest z nami zgubiona owieczka. Teraz chodźmy wszyscy razem nim nadejdzie nocka
Opracowała" mgr. Magdalena Dyrda katechetka Zespołu Szkół im. Marka Kotańskiego w Inowrocławiu |